Bankier inwestycyjny na pierwszym spotkaniu układa starannie na stole wizytówki uczestników  i szybko ocenia wartość rozmówców z punku widzenia charakteru prowadzonej działalności. Selekcjonuje tych, z którymi szybko się skontaktuje i tych którzy będą „ for the future reference”  - zwykle jak w Hollywood nie doczekają się telefonu według zasady – proszę nie dzwonić to my zadzwonimy.  Przykładowo nasz były premier jako posiadacz  numerów telefonów do czynnych polityków szybko znalazł nową posadę w Londynie ale tylko do czasu, kiedy można było sprawdzić na ile jest skuteczny.

Banki inwestycyjne z pewnością stanowią najwyższy poziom zarabiania ogromnych pieniędzy na rynku kapitałowym i prowadzą skomplikowane operacje pod kątem prawnym i ekonomicznym.  W klasycznej definicji przyjmuje się, że zajmują się doradztwem finansowym, zarządzaniem funduszami w tym zwiększonego ryzyka ( hedging ) a także rentownością inwestycji i badaniem sytuacji finansowej firm.  Co się za tym kryje?   Bank inwestycyjny może organizować emisję papierów wartościowych i przygotowuje prospekt emisyjny. Nie musi gwarantować emisji tj. może tworzyć syndykat emisyjny albo też pełnić rolę pośrednika za prowizję.  Organizuje pozyskiwanie kapitału akcyjnego, zakładowego, maksymalizuje zwrot z inwestycji. Prowadzi także sprzedaż wierzytelności bankowych albo dokonuje ich zamiany na udziały. Działalność doradcza w zależności od celu  wiąże się z całkowitym „prześwietleniem”  działalności firmy. Możliwości jest wiele.  Firma,  która wkracza na tą scieżkę już nie jest  tym czym była przedtem.

Stosowane są bardzo wyrafinowane z punktu widzenia prawno-finansowego strategie np. mezzanine finance, w której posługuje się różnymi rodzajami papierów  w strukturze kapitałowej zajmujących miejsce pomiędzy najbardziej uprzywilejowanymi rodzajami długu a kapitałem akcyjnym czyli jednoczesnej inwestycji w instrumenty długu uprzywilejowanego, kapitału akcyjnego ( akcje zwykłe i preferencyjne ). Banki inwestycyjne współpracują z bankami komercyjnymi na przykład w udostępnianiu linii kredytowych na zwiększenie kapitału założycielskiego a także  w działaniach sekuratyzacyjnych czyli zamiany aktywów na papiery wartościowe, które mogą być łatwo wyceniane i sprzedane.  Nie należy się dziwić uczestnictwu bankierów inwestycyjnych w procesie prywatyzacji tzw kapitałowej jak i likwidacyjnej.  Najbardziej kontrowersyjną sferą działalności jest tworzenie strategii przejęcia firm.  Wszystko jest dokładnie opracowane i sformułowane. Przykładowo – toehold czyli powolne nabywanie praw własnościowych do firmy bedącej celem przejęcia albo przekupienie akcjonariuszy poprzez zaoferowanie im ceny  20-25 % wyższej od ceny rynkowej ( bear hug takeover ) albo tender offer czyli ogłoszenie zamiaru nabycia akcji firmy od jej dotychczasowych właścicieli co sprawdza ich rzeczywiste możliwości  obrony przed przejęciem.

Działalność banków inwestycyjnych  z pewnością może być określona jako wampiryzm finansowy i na przestrzeni lat doprowadziła do zmiany globalnej struktury własnościowej czyli kapitalizmu bez właścicieli. Oczywiście jest pewien warunek – firma musi być firmą giełdową stąd nacisk aby wszystkie podmioty weszły na giełdę.  Są jednak denerwujące wyjątki firm prosperujących, nie notowanych na giełdzie stąd  nie dających się przejąć jak np IKEA.  Ikea jest to holding,  którego właścicielem jest… fundacja. Jak twierdził jej założyciel Ingvar Kamprad – nie chciał uzależnić firmy od instytucji finansowych.  Ikea jednak cyklicznie oskarżana była o „faszyzm” i wciągnęła wreszcie tęczowy korporacyjny sztandar tak jak inne korporacje.  Korporacje budują  tęczowe oddziały  szturmowe rewolucji jak dawniej narodowo-socjalistyczny  Sturmabteilung.  Świat bowiem ma się podzielić   na budowniczych nowego ładu i „faszystów” godnych potępienia.  Kto nie popiera tęczowego sztandaru jest faszystą. Banki inwestycyjne w istotny sposób przyczyniły się  do globalnej likwidacji  własności prywatnej i klasy średniej, co stanowi podstawowy warunek rewolucji a daje możliwość eksploatacji mas na rzecz nielicznej egzekutywy, zarządzającej z tylnej kanapy.  Jednak występuje istotny konflikt pomiędzy producentami kredytu a realnymi wytwórcami i może to stanowić podstawę do kontrrewolucji. Czy to nastąpi zobaczymy.

	peter15k
	15 maja 2021 08:49