pomagają nam umierać. Kiedyś to było nieszczęście, teraz wybawienie. No jakby co ja spadam.

A więc Chiny? Warto jednak ponownie przeczytać co kilka tygodni temu na temat tego entuzjazmu na kierunku chińskim, z jednoczesnym ciągłym pastwieniem się (i - moim zdaniem - niedocenianiem USA) pisał był Gospodarz.

Chiny - jak każde imperium (którym jeszcze nie są, aspirują - a czy się wywrócą, to najbliższe 30 lat dopiero pokaże) potrzebują peryferii do zasysania z nich mocy. Europa jest na najlepszej drodze do stania się takim obszarem dla gospodarki Chin (jeżeli Chiny staną się imperium). Natomiast co do USA, to ten los ich nie czeka.

Skoro już tak się wielu nie może doczekać tego wejścia Chin, to może ktoś mi odpowie, ile dni się tam pracuje w tygodniu? Mają niedziele wolne, bo sobót to na pewno nie. A dniówka to słyszałem, że od 7-ej rano do 19-tej. No to co będzie w koloniach?

Co do proukcji kredytu, to Chiny mają jeszcze większe doświadczenie niż Yankee. Przypomnijmy, że w XIII wieku, Xuanzong władca państwa Jin ze stolicą w Zhongdu rozpoczął proces kupowania agentury wśród mongolskich przywódców. Agenturę razem z wywiadem Jin przejęli Song z Lin’an, którzy stworzyli marynarkę wojenną i zaczęli drukować pierwszą w znanej historii papierową walutę.
Doszło wtedy do rewolucji militarnej – wprowadzono broń palną, stworzono flotę, zachodniej granicy pilnowała dynastia Yuan podająca się za Mongołów, ale coraz bardziej zsinizowanych, ze stolicą państwa w Pekinie oczywiście, rozpoczynając jeden z najlepszych okresów w historii Chin, upowszechniając “pieniądz” papierowy.
Dynastia ta porządziła jednak tylko 90 lat. Imperium ze stolicą w Pekinie nie upadło z powodu podboju, konfliktów wewnętrznych czy buntów. Upadło z powodu inflacji.

Kilka refleksji od strony samej biotechnologii. Sporym problemem Europy w porównaniu ze Stanami Zjednoczonymi jest wdrażanie wyników badań. W Stanach dzięki większej dostępności kapitału inwestycyjnego i pewnym rozwiązaniom prawnym (np. Bayh-Dole Act, na mocy którego patenty uzyskane przy pomocy państwowych funduszy pozostają w rękach prywatnych) łatwiej przejść od przełomowych badań do prężnej firmy. Europa nie ma się czego wstydzić od strony badawczej, ale co z przełomu, jeśli kto inny zje jego owoce? Na Chiny patrzy się jako na potencjalne rozwiązanie pierwszego z tych problemów, to znaczy jako na źródło inwestycji dla wdrażania wyników badań prężnie działających ośrodków europejskich. Pytanie na ile Chiny chcą mieć takie zaplecze w Europie, a na ile chcą rozwinąć własny sektor biotechnologiczny (w ostatnich latach mocno reformowali regulacje dotyczące badań medycznych, ponoć na wzór amerykański), być może tylko tymczasowo drenując zasoby europejskie. To wprawdzie rolnictwo a nie medycyna, ale Chiny kupiły w 2015 Syngentę, szwajcarskiego giganta biotechnologicznego, i od sześciu lat "konsolidują rynek", skupując za jej pośrednictwem również europejskie firmy.

Przy tym od strony wdrożeniowej (w sumie od badawczej również) Unia Europejska ma tu w porównaniu z resztą świata szczególnie duże ograniczenia, zabraniając własnym członkom produkcji towarów, które i tak importuje. Rumunii zabroniono produkcji genetycznie modyfikowanej soi, mimo że Europa importuje ją z Ameryki Południowej. Warto też wspomnieć, że kluczowym biotechnologicznym zagłębiem Unii była Wielka Brytania, która teraz bierze się za rozluźnianie unijnych ograniczeń.

W branży półbutów t.j. półprzewodników !proudly! Chiny.

P.S.

to tylko tak z perspektywy żabiej.

To nie jest pocieszające, ale kulisi i tak pomieszają stawy wraz z ich zawartością.

Po olimpiadzie.

Potrafią się odwołać do biedy. (!)

Czy nie podobne ?

P.S.

Plus/+ za „odporni na pandemię”

Wszędzie można kopiować.

Tu niema sprytu szakala przychodzącego w czwartek na posiłek.

Do huty w warszawie.

. (dla S.O.)

Jesteś młodszy,

P.S.

pamiętam.

Przerzuciłem się na czołgi.

102

i dwu kapitanów...

Kto zgadnie ?

Wilhelmi i Gajos