ten wodór to się bierze z powietrza ?

Z gazu wodnego.

Warto zacytować opinię 

(...)Analiza porównawcza jednostkowych kosztów produkcji wodoru w elektrowniach z kosztami w odnawialnych źródłach energii (OZE) Autorzy: Prof. dr hab. inż. Ryszard Bartnik, Wydział Inżynierii Produkcji i Logistyki, prof. dr hab. inż. Zdzisław Kabza, Wydział Elektrotechniki, Automatyki i Informatyki, Politechnika Opolska; prof. dr hab. inż. Janusz Badur, dr inż. Tomasz Kowalczyk, Instytut Maszyn Przepływowych im. Roberta Szewalskiego PAN w Gdańsku(...)

Wnioski

Przedstawione w pracy wyniki analiz pokazują, że koszt produkcji wodoru z wykorzystaniem energii elektrycznej, szczególnie z OZE, jest wysoki. Mało tego, z ilości ok. 180 MJ elektryczności uzyskuje się tylko kilogram wodoru (wartość opałowa wodoru wynosi H2 Wd =121 MJ kg ), z którego na powrót można otrzymać zaledwie ok. 60 MJ energii elektrycznej. Produkcja taka jest zatem „termodynamicznym barbarzyństwem”. Obecnie wodór pozyskiwany jest głównie w procesie reformingu gazu ziemnego parą wodną zgodnie z reakcją endotermiczną: CH4 + H2O → CO + 3H2 (w Polsce produkuje się tak ok. 1 mln ton wodoru rocznie). Potrzeby energetyczne na ciepło (ciepło charakteryzuje się, w przeciwieństwie do energii elektrycznej niską jakością, tj. niską egzergią) dla tej reakcji wynoszą 207 MJ/kmol CH4. Są więc prawie 6 razy mniejsze na kilogram otrzymanego wodoru od potrzeb energetycznych w procesie elektrolizy wody, w którym są one ponadto zaspokajane nie ciepłem, a energią elektryczną. Energią tożsamą z egzergią, a więc energią o najwyższej termodynamicznej jakości, a więc drogiej, gdy tymczasem ciepło charakteryzuje się niską jakością, tj. niską egzergią, a więc jest relatywnie tanie. Ponadto nakłady inwestycyjne na instalacje reformingu są małe w porównaniu z nakładami na elektrolizery i źródła energii elektrycznej. Tym samym jednostkowy koszt pozyskanego w ten sposób wodoru jest zdecydowanie niższy. Według szacunkowych obliczeń nie przekracza H2 13 PLN kg . Jeszcze tańszym źródłem produkcji wodoru powinien być gaz koksowniczy (trwają nad tym prace) i gaz z odmetanowania kopalń (cena tych gazów to ok. 200 PLN za 1000 Nm3 ; w przeliczeniu na jednostkę energii to ok. 8 PLN/GJ; gazy te są zatem 4 razy tańsze od rosyjskiego gazu ziemnego). Roczna sumaryczna ilość tych gazów w Polsce dostępna dla reformingu wynosi ok. 2,5 mld Nm3 , w tym ok. 1,5 mld to gaz koksowniczy. Jest to gaz sprzedawany przez koksownie odbiorcom zewnętrznym po zaspokojeniu potrzeb własnych wynikających z produkcji koksu. Kolejnym, równie wielkim „barbarzyństwem” jest produkcja z otrzymanego wodoru metanu zgodnie z reakcją egzotermiczną CO2 + 4H2 → CH4 + 2H2O + ciepło (bardzo duża ilość wydzielonego ciepła równa jest różnicy wartości opałowych wodoru i metanu; wartość opałowa metanu równa się CH4 Wd = 50 MJ kg ). Twierdzenie niektórych autorów, że dzięki niej wiązany jest dwutlenek węgla powstały ze spalania węgla, a więc że automatycznie znika jego problem, świadczy o całkowitym braku pojmowania zachodzących reakcji i zjawisk termodynamicznych. By „pozbyć się CO2 niszczy” się bowiem energię elektryczną wyprodukowaną w elektrowni z poziomu 180 MJ do poziomu 25 MJ (z kilograma metanu można otrzymać ok. 25 MJ energii elektrycznej), a więc niemalże w 100 procentach (sic!). Na to samo przecież wyszłoby, gdyby jej nie produkować w ogóle. Co więcej, nie trzeba by wówczas budować elektrowni. Takie rozumowanie dokonuje zatem „ekwilibrystyki technicznej” z zaangażowaniem dużych środków finansowych. Nie widzimy więc powodu aby rozwijać instalacje „niszczące” energię elektryczną w służbie „prawdy o nieuchronnym globalnym ociepleniu w wyniku emisji CO2 i wynikającej z niego konieczności budowy OZE. Z naszych symulacji wynika iż energetyka oparta na OZE nie jest w stanie wyprodukować wystarczającej ilości energii elektrycznej, by zniwelować skutki jej „niszczenia” w elektrowniach. Z naszych obliczeń wynika, że aby pokryć straty spowodowane przez źródła OZE, aby otrzymać na powrót te 155 MJ energii elektrycznej trzeba w dwójnasób spalać węgiel w okresie bezwietrznym i bezsłonecznym. Należy do tego dodać dodatkowe emisje powstające podczas setek uruchomień bloków po ich wyłączeniach z ruchu w wyniku elastycznej współpracy z OZE. Podczas rozruchów bloków energia elektryczna nie jest przy tym oddawana do sieci. Z uwagi na powyższe, należy expressis verbis powiedzieć, że wykorzystanie źródeł OZE winno być ponownie przeanalizowane w szerszym kontekście. Może się bowiem okazać, iż obok widocznych zysków, istnieją ukryte przed nami straty, zarówno środowiskowe jak i finansowe. Należy brać pod uwagę również „zadziwiająco” wysokie ceny jednostkowe inwestycji OZE oraz stosunkowo krótkie roczne czasy ich pracy, co prowadzi do bardzo wysokich jednostkowych kosztów wytwarzania w nich elektryczności [1]. Praktyka OZE pokazuje, że konieczne są subwencje. W Niemczech, trzy lata temu, gdy moc zainstalowanych turbozespołów wiatrowych wynosiła 36 000 MW, a fotowoltaiki 38 000 MW, subwencje wynosiły rocznie 30 mld € (obecnie w Niemczech moc turbozespołów to już 56 000 MW). W Polsce od 2006 do 2020 r. subwencje wyniosły 78 mld PLN. Można więc przypuszczać, że OZE są zatem wyłącznie źródłem nieuzasadnionych corocznych korzyści finansowych dla ich właścicieli kosztem podatników.

>> Natomiast produkcja energii elektrycznej z konwencjonalnych źródeł energii spadła do 36,3 TWh (-0,9 TWh ). Największy spadek na poziomie -0,6 TWh zanotowała produkcja energii elektrycznej z gazu ziemnego.<<

To wiele tłumaczy, dlaczego po tromtadrackim zamykaniu elektrowni węglowych i jądrowych Niemcy musieli mieć rosyjski gaz, więc zrobili wszystko, aby NordStream 2 dokończyć. Niemcy mają kłopot w przesyłaniu energii elektrycznej w kierunku południkowym i mają budować jako rezerwę energetyczną elektrownie gazowe na południu.
Z 9-letnim opóźnieniem weszła do eksploatacji elektrownia węglowa w Zagłębiu Ruhry o mocy 1100 MW. Miała być uruchomiona w roku 2011 roku, ale błędy planowania, usterki techniczne i towarzyszące tej budowie procesy sądowe spowodowały ów poślizg. Schemat działania podobny do tego przy budowie nowego lotniska Berlin Bandenburg. :)
Z tego widać, że elektrownia ta była rezerwą na wypadek jakiś perturbacji z energią elektryczną. Elektrownię uruchomiono pomimo ustawy rządowej o zamknięciu elektrowni korzystających z węgla do końca lat trzydziestych i zlekceważono darcie gęby przez ekologistów.

Ciekawostką jest fakt, że ich elektrownie atomowe (zainstalowana moc nieco powyżej 10 GW) w 2019 r. wygenerowały więcej energii niż cała   fotowoltaika (zainstalowana moc ~ 50 GW).

 "zlekceważono darcie gęby przez ekologistów".

Przelewy do ekologistów płyną pewnie z innej strony tak jak ideologia klimatyczna. Z naszego punktu widzenia to wykończy naszą konkurencyjność produkcji nawet rolno-spożywczej ( chłodnie, pasteryzacja itp ) i skłoni producentów do przeniesienia produkcji  z powodu cen prądu. Nawet potencjalny zamiar uruchomienia elektrowni atomowej  jest blokowany.  

Tak. Wydaje mi się że sprawa energetyki i prądu ma kluczowe znaczenie i pociągnie za sobą wszystkie planowane zmiany od gospodarczych, społecznych i politycznych...z przygotowaniem do likwidacji Unii włącznie ( Unia jest za droga ). Czy to ma związek z Watykanem - może trochę zbyt daleko idące wnioski ... ale...kto wie...